DEFINICJE

BOURBON - to rodzaj whiskey wydestylowanej z zacieru zawierającego co najmniej 51% kukurydzy, o maksymalnej zawartości alkoholu 160 proof (80 %)  i podanej maturacji na okres nie krótszy niż dwa lata w świeżych, wypalonych od środka dębowych beczkach. W chwili napełnienia beczek destylat nie może zawierać więcej niż 125 proof (62,5 %) alkoholu, a minimalna moc trunku rozlewanego do butelek wynosi 80 proof (40 %). Jeśli okres maturacji bourbona trwał krócej niż cztery lata, etykieta musi określać jego wiek. Dodawanie substancji koloryzujących jest niedozwolone.

SINGLE BARREL WHISKEY - oznacza małą, zamkniętą edycję whiskey, pochodzącej z jednej tylko beczki.

SMALL-BATCH BOURBON - termin ten określa edycję zestawioną z najwyższej jakości destylatów, dojrzewających  w najlepszych punktach magazynów leżakowych (z reguły na środkowych piętrach). Do dzisiejszego dnia niemała grupa konsumentów  błędnie utożsamia go z bourbonem destylowanym w małych ilościach (batch oznacza pojedynczy nastaw destylacyjny).

STRAIGHT WHISKEY - pochodzi zawsze z jednej określonej gorzelni i z jednej partii spirytusu oddestylowanego do mocy poniżej 80%. Mimo, że otrzymywane zwykle w procesie destylacji ciągłej, straight whiskey, podobnie jak szkocka single malt, należy do arystokracji alkoholi. Zestaw kilku destylatów straight whiskey jest podstawą blended straight whiskey, a dodatek czystego alkoholu daje blended whiskey.

Ancient Age 6 y.o. •

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

Ancient Age 6 y.o.

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

Seagram's Benchmark 6 y.o. •

Premium Bourbon, 43%

Black Velvet,

Canadian Blended Whisky, 40%

Bourbon Supreme 5 y.o. •

Illinois Bourbon, 43%

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, Wheated, 43%

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, Wheated, 46%

Calvert Extra •

American Blended Whiskey, 43%

Canadian Club 6 y.o. •

Canadian Blended Whisky, 40%

Canadian Lord Calvert •

Canadian Blended Whisky, 40%

Ancient Age jest klasycznym bourbonem, bardzo znanym i cenionym w Stanach Zjednoczonych. Gorzelnia założona została w 1869 r. w miejscowości Frankfort. Jest to jeden z pierwszych regionów, gdzie zaczęto produkować whiske, stąd liczne marki oznaczone są przymiotnikiem old (stara). Ancient Age również wywodzi się z tej tradycji i - jak utrzymują jego producenci - wytwarzany jest według starych, dobrych receptur. Gorzelnia wielokrotnie zmieniała właściciela i przez pewien czas należała do grupy Schenley, obecna nazwa to Buffalo Trace. Budynki, nie zmieniane od dziesiątków lat, mają już w pewnym stopniu charakter historyczny. Rozlewany do butelek  Ancient Age ma moc 86 proof, co w przypadku bourbon nie jest zbyt dużo. Dzięki swej lekkości Ancient Age jest idealny na aperitif. Jest również Ancient Ancient Age (AAA), która dojrzewa 10 lat. Jest to trunek bardzo ceniony, chętnie polecany przez barmanów. Istnieje jeszcze inna wersja Ancient Age, o nazwie Leestown, dostępna tylko w niektórych regionach. Jest to nazwa wioski z 1773 r., która dała początek miastu Frankfort.

Ten aksamitny, przyjemnie pachnący bourbon wytwarzany był przez grupę Seagram w ich własnej gorzelni w Louisville w Kentacky. Można powiedzieć, że Benchmark zasługuje na wyróżnienie, ponieważ był ostatnią marką bourbona wprowadzoną na rynek w USA do czasu pojawienia się Blantonsa w 84 i Bookersa w 88 (przerwa wynosiła jakieś 20 lat).  Do produkcji używano 60% kukurydzy, trunek dojrzewał co najmniej 6 lat. Obecnie marka należy do Buffalo Trace Distillery, która wydłużyła okres starzenia o 2 lata. Trunek ten nazywa się McAfee's Benchmark.

Zdaniem znawców obecnie orginalny Benchmark najbardziej przypomina w smaku Four Roses Yellow Label.

Whisky ta powstała w 1951 r. gdy mistrz gorzelniany Jack Napier sporządził pierwszą Black Velvet. Obecnie produkowana w Palliser Distillery w Lethbridge (ten zakład rozpoczął działalność w 1973 r.), położonej na południe od Alberty, tylko kilka mil od granicy z USA. Przy wytwarzaniu tej whisky przygotowuje się dwa różne destylaty - jeden z kukurydzy, drugi z mieszanki żyta i jęczmienia, które miesza się po wstępnym dojrzeniu. Czynność tę nazywa się "blending at birth". Następuje po niej 5-letnie starzenie, po którym ponownie miesza się whisky dla uzyskania wybranego smaku.

Produkowana jest również wersja 8-letnia.

Zestawiana przy udziale sporej domieszki destylowanego soku pomarańczowego :( pomimo to ciągle w pierwszej piątce najlepiej sprzedawanej na świecie canadian whisky.

Inne markowe bourbony należące obecnie do Luxco to: Ezra Brooks, Rabel Yell, David Nichols 1843 oraz Yellowstone.

Wpierw o destylarni, więc Stitzel Weller Distillery z siedzibą w Louisville (Shively) w Kentucky powstała w 1935 r. z połączenia dwóch firm gorzelniczych: W.L. Weller & Sons Company, założonej w 1849 r. przez Williama LaRue Wellera zajmującej się pozyskiwaniem "bulk" whiskey i jej odsprzedażą (od 1909 Julian "Pappy" Van Winkle kupił pakiet kontrolny akcji) oraz A. Ph. Stitzel Distillery powołanej do życia w 1872 r. przez braci Philipa i Fredericka Stitzelów, będącej głównym dostawcą whiskey dla W.L. Weller. Po zakończeniu prohibicji przejęto również John E, Fitzgerald Distillery i uczyniono Old Fitzgerald whiskey główną marką firmy. Przez pewien okres, po zakończeniu prohibicji, szefem firmy był Julian "Pappy" Van Winkle, którego imię, tak jak i założycieli firmy, przetrwało na etykietach produkowanych tu bourbonów, a następnie od 1965 r. jego syn Julian Junior, który w obliczu kryzysu na rynku whiskey zmuszony był w 1972 sprzedać destylarnię firmie Norton Simon za 20 mln $. W roku 1984 firmę kupił koncern DCL (późniejsze UDV/Diageo), który kupował amerykańskie destylarnie jak w supermarkecie, trochę tego, więcej tamtego i miał ich w sumie siedem. W 1992 r. wybudowali nowoczesną destylarnię Bernheim   

i pozostałe, w tym Stitzel-Weller zamknęli. W 1993 r. UD sprzedało Heaven Hill szereg marek w tym: Yellowstone, Ezra Brooks (obecnie David Sherman), JW Dant i Cabin Still. Bernhaim w 1999 r. też sprzedali Heaven Hill, zaś marki produkowane w Stitzel-Weller sprzedano: Old Fitzgerald do Heaven Hill, W.L. Weller do Buffalo Trace, Rabell Yell do David Sherman. Jednakże zapasy zostały w Stitzel-Weller i są one sprzedawane jako whisky: Old Weller Antique, W.L. Weller 10 y.o. Centennial, Very Special Old Fitzgerald 12 y.o., Old Fitzgerald 1849.

Gorzelnia Stitzel-Weller słynęła z ciekawych maksym, którymi kierowali się jej pracownicy. Na pochodzącym jeszcze z lat 30 budynku gorzelni widnieje tablica z napisem, którego autorem jest ponoć Julian "Pappy" Van Winkle. Tekst rozpoczyna się od słów "Chemikom wstęp wzbroniony" i kończy stwierdzeniem "To jest gorzelnia a nie fabryka whiskey".

Obecnie Cabin Still powstaje w destylarni Heaven Hill. Oto peany na jego cześć "Jego wytrawny charakter wręcz zadziwia a orzeźwiający aromat dopełnia całość. W smaku pełnia harmonii, między wytrawnością a delikatną słodyczą. W tle odnaleźć można nuty mięty oraz lekki przebłysk dymu. Warto także podkreślić jego długi finisz z akcentem przypraw korzennych." Podobno stary był dobry sam a obecny to raczej z colą.

20.XI.2008 - cyt. za Wociechem Gogolińskim (1997 r.) "Calvert Extra - amerykańska whiskey mieszana o mocy 40%; jest jednym z najpopularniejszych trunków w swojej klasie; roczna sprzedaż to około 412 tysięcy 9-litrowych kartonów (3. miejsce wśród amerykańskich whiskey mieszanych); prod. przez firmę Calvert Distillers Co. i sprzedawana przez firmę Jim Bram Brands" 

Canadian Mist 3 y.o.

Canadian Blended Whisky, 40%

American Blended Whiskey, 43,4%

American Blended

Whiskey, 43,4%

Early Times 4 y.o. •

Kentucky Straight

Bourbon Whisky, 43%

A Blend of Straight Whiskies, 45%

Blended Whiskey, 43%

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

George Dickel "Golf Ball" Old No. 12 Brand

Authentic Tennessee Sour Mash Whisky, 45%

George Dickel "Powderhorn" •

Tennessee Sour Mash Whisky, 45%

The straight whiskies in this product are four years or more old. 57,5% straight whiskey and 42,5% other whiskey four years or more old.

"The Man who Cares sayes

CARSTAIRS"

Początki tej firmy są pogmatwane, ponieważ w latach sześćdziesiątych XIX w. Carstairowie byli dużą rodziną i wydaje się, że wszyscy byli zaangażowani w alkoholowy biznes. Wydaje się, że James Carstairs Jr. był założycielem tej firmy. W 1860 r. był wykazany jako wspólnik z J.F. Tobiasem i G.W. Woodem w Jos. F. Tobias & Co. innym dealerami alkoholi. Firma powstała chyba w 1879 jako Carstairs McCall & Co. Póżniej zmienili się w The Stewart Distilling Co. i pod tą nazwą działali do prohibicji.

The straight whiskies in this product are four years or more old. 28% straight whiskey, 72% grain neutral spirits. 16% straight whiskies four years, 12% straight whiskies five

years old.

Whisky ta produkowana jest według oryginalnej receptury: 79% kukurydzy, 11% żyta i 10% jęczmiennego słodu. Proces fermentacji przebiega z reguły 3 dni.

W 1987 r. Early Times Mint Julep stała się oficjalnym trunkiem Derbów Kentucky.

Przybyły z Niemiec George Dickel instaluje się w roku 1863 w Nasville w stanie Tennessee jako pośrednik w handlu alkoholem. Siedem lat później zostaje gorzelnikiem. George wytwarzał swa whisky w małych partiach i dość szybko zauważył, że whisky zimowa jest gładsza w smaku od tej produkowanej w lecie. Jego zasługą jest dopracowanie oryginalnej formuły filtracji na zimno przy użyciu węgla drzewnego ze specjalnego gatunku klonu cukrowego. W roku 1879 konstuuje w Tullahoma nową destylarnię, zwaną "Kaskada". Dystrybutorzy reklamowali Cascade Whiskey jako "łagodną niczym księżycowa poświata". Warto tu wspomnieć, że już wtedy George Dickel sprzedawał swój trunek jako Tennessee Whisky, ponieważ stwierdził, że skoro jego whisky jest tak gładka, jak najlepsze whisky szkockie, to jego wyrób nazwie whisky, zgodnie ze szkocką tradycją.  Inni producenci w tym stanie, z Jackiem Danielsem włącznie, ciągle określali własny destylat jako bourbon. Disckel umiera w roku 1894, ale jego whisky odnosi wielkie sukcesy aż do dnia wprowadzenia prohibicji. W Tennessee zaczyna się ona już w roku 1910, zmuszając do całkowitego zamknięcia przedsiębiorstwa i odprzedania zapasu alkoholu na cele lecznicze. Gorzelnia została otwarta dopiero w roku 1958 przez grupę Schenley, zachęconą wzrastającym sukcesem Jack Daniel's. Obecny właściciel stosuje ten sam proces produkcji co George Disckel. Przedsiębiorstwo należy obecnie do Diageo.

 George Dickel "Powderhorn" jest ulubioną whisky fanów serialu Star Trek (też jestem jego fanem, szczególnie serii "S.T. Voyager"), gdyż butelka ta pojawiła się ona w kilku epizodach jako Saurian brandy (rocznik 2169)

The original Saurian Brandy bottle, which featured prominently in the "classic" Star Trek episode "The Enemy Within", actually began life as a commemorative Whisky bottle! The George Dickel company issued the distinctive bottles in a variety of sizes to commemorate the re-opening of the George Dickel plant. The Star Trek prop department apparently got ahold of one and, with a little dressing up, turned it into the famous Saurian Brandy bottle that the "evil" Kirk drinks from in the "The Enemy Within." Another such bottle evidently appears in Quark's bar in Star Trek: Deep Space Nine, according to the book The Art of Star Trek. The picture of the DS9 bottle, as it appears in the book, has darker leather, and gold alien writing on the glass. Perhaps if I can locate another commemorative Dickel Whisky bottle, I'll turn it into the DS9 prop. But I've turned my current bottle into a recreation of the Saurian Brandy bottle from the old series. Here is a photo from The Art of Star Trek of the prop as used in "The Enemy Within" episode, followed by photos of my Dickel Whiskey bottle before restoration and after:

American Blended Whiskey, 43%

Henry McKenna •

Kentucky Straight Bourbon Whiskey, 43%

Baltimore Rye Whiskey A Blend

"First Over the Bars", 45%

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 50%

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 50%

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

Bourbon Liqueur, 50%

Bourbon Liqueur, 50%

Hunter jest przedstawicielem tzw. "Maryland rye whiskey". Firmę założył w 1860 r. William Lanahan. Obecnie w Maryland autentyczna rye whiskey nie jest już produkowana. Jednym z ostatnich przedstawicieli tego gatunku jest  produkowana przez Heaven Hill - Pikesville Rye (produkowana w Maryland do 1972 r.), której roczną produkcję destyluje się przez jeden dzień w roku. Jeszcze jedno pamiętajcie, że "pijąc rye whiskey, wiesz że pijesz".

W 1867 roku szwajcarski (niemieckojęzyczny) emigrant przybył do Paducah, Kentucky z 4$ w kieszeni, kiedy umierał 55 lat później posiadał majątek wart miliony i markę, która nosi jego imię po dzień dzisiejszy. Był to Isaac Wolfe (I.W.) Bernheim, założyciel destylarni w Kentucky, która zdobyła sławę dzięki produkcji „I.W. Harper”, nawet obecnie czołowej marki amerykańskiej whiskey. Berenheim osiadł w Paducah, Kentucky, początkowo był księgowym, następnie zaś hurtownikiem alkoholi (liquor). W 1870 dołączył do niego brat Bernard, zaś dwa lata później bracia otworzyli hurtownię whiskey. W 1875 r. dołączył do nich jako partner, szwagier Isaaca N.M. Uri (odszedł w 1892 by założyć swój własny whiskey bussines, najsłynniejszą jego marką była „Parker Rye”). Bracia Berenheim rozpoczęli faktyczną destylację whiskey w Louisville w 1897 r. Ich najsłynniejsza marka powstała z połączenia inicjałów starszego z braci oraz nazwy, o której niektórzy sądzą, że wzięła się od miasteczka Harper’s Ferry w Wirginii, w którym abolicjonista John Brown usiłował wywołać powstanie niewolników atakując arsenał; inni twierdzą, że pochodzi od Harper and Delaney Distillery mieszczącej się w pobliżu Paducah w Kentucky. Marka I.W. Harper odniosła natychmiastowy sukces, swoim symbolem bracia uczynili żołądź (widoczny na pierwszej miniaturce). Została nagrodzona złotym medalem za doskonałość podczas wystawy w Nowym Orleanie w 1885 r., była też nagradzana na innych międzynarodowych zawodach – do 1916 zdobyła 6 złotych medali. Inspiruje to Bernheima do stworzenia sloganu reklamowego "Ta whiskey dostawała złote medale, kiedy byłeś jeszcze dzieckiem". Inną marką produkowaną przez braci Bernheim była Old Continental. Bracia produkowali whiskey do rozpoczęcia prohibicji i sprzedali markę I.W. Harper w 1933 r. Markę nabyła spółka Schenley, która kontynuowała światową sprzedaż marki, później marka należała do brytyjskiej grupy United Distillers. Dla uhonorowania braci ich nazwiskiem Schenley nazwał nową destylarnię Bernheim w Louisville, w której produkowano whiskey I.W. Harper, Old Charter i J. W. Dant. Nazwę tą zachowała również United Distillers (przeją markę w 1986 r.), która w 1992 r. wybudowała nową gorzelnię Bernheim, którą na początku 1999 r. kupił Heaven Hill.

I.W. Bernheim jest obecnie pamiętany jako filantrop i niezwykle światły obywatel. Jego rodzina również odniosła sukces. Jego syn Bertram Bernheim był powszechnie znanym lekarzem, pionierem w dziedzinie transfuzji krwi podczas I Wojny Światowej. Isaac był również bardzo sprytnym sprzedawcą swoich produktów. Charakterystyczna dla braci Bernheim była ich skłonność do rozdawania rzeczy, szczególnie miniaturowych buteleczek i częściej kamionek zawierających whiskey. „Compliments of I.W. Harper” („Uszanowanie od I.W. Harper”) pojawia się na szerokiej gamie miniaturek whiskey. Te i inne produkowane przez nich miniaturki są wysoko cenione przez kolekcjonerów, gdyż przypominają minioną erę. Przypominają na czasy, gdy człowiek mógł przybyć do USA z 4$ w kieszeni, umrzeć jako multimioner i być zapamiętanym przez sąsiadów i przyjaciół jako wspaniała osoba.

Klasyczny w stylu I.W. Harper jest bardzo przyjemnym trunkiem. Do fermentacji używa się specjalnie wyhodowanego gatunku drożdży, a piwnice leżakowe, zbudowane z miejscowej cegły, znane są z tego, że utrzymują jednakową temperaturę i wilgotność przez cały rok. Obecnie I.W. Harper należy podobnie jak Bulleit do Diageo, destylaty do jego produkcji wytwarzane są przez Barton Brands i Brown-Forman. Jest to jedna z wiodących marek na rynku japońskim.

1. Pewnego razu jeden pilot miał wypadek i zginą, na miejsce katastrofy przyjechali inspektorzy, by przeprowadzić dochodzenie. Po napisaniu raportu poszli do pobliskiego sklepu, gdzie była większa ilość butelek Jeremiah Weed. Kupili wszystko i upili się na cześć zmarłego towarzysza.

2. Prawdziwa historia.

Powstała nawet piosenka zespołu Dos Gringos - "Jeremiah Weed", której można posłuchać tutaj LINK :)

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

J. W. Dant 7 y.o. •

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

J. W. Dant 7 y.o.

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

Bonded Beam •

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 50%

"Yellow Label"

Straight Rye Whiskey, 43%

Beam's Choice 8 y.o. •

"Green Label"

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 45%

Jim Beam 4 y.o.

"White Label"

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 40%

Kentucky Tavern •

Straight Bourbon Whiskey, 50%

Bottled in Bond

Made: Spring 1947 Bottled: Spring 1951

Kessler Private Blend 3 y.o. •

American Blended Whiskey

Lawrenceburg, Indiana, 45%

John Thompson Street Brown był przyrodnim bratem Gerga Gavina Browna (założyciela Brown-Forman), z którym początkowo jako wspólnik (od 1870 r.) produkował Old Forester (pierwszą whiskey sprzedawaną w zapieczętowanych butelkach). Po 5 latach drogi braci się rozeszły, gdyż George chciał starzeć whiskey wierząc iż lepszy produkt zapewni lepszą ceną, zaś John chciał taniej produkować ale szybciej zbierać profity. John wybudował, więc swoją własną destylarnię. Na okres prohibicji gorzelnię zamknięto, jakkolwiek w 1923 John nabywa gorzelnię Early Times, która dziwnym zrządzeniem losu jest obecnie własnością Brown-Forman. Podczas lat 50. J.T.S. Brown nabywa kolejną destylarnię w Lawrenceburgu, działającą do lat 70. Obecnie marka należy do Heaven Hill.

Joseph Washington Dant był jednym z pierwszych destylatorów w Kentucky, rozpoczął on działalność ok. 1835 r.  Był on znany z produkcji whiskey za pomocą drzewnego alembiku. Była to stara metoda z czasów, gdy gorzelnicy nie mieli pieniędzy na zakup  alembiku miedzianego. Drewniany pień był wydrążony w środku, w nim zaś umieszczano miedzianą rurę. Do pnia wlewano przefermentowany zacier, zaś rurka ogrzewana parą, podnosiła jego temperaturę rozpoczynając destylację. Jakkolwiek była to prymitywna metoda to tylko J. W. Dant produkował tym sposobem whiskey dość dobrą, by jego imię przetrwało. W 1870 r. Jon i jego syn George mieli już tyle pieniędzy, że zbudowali normalną gorzelnię, która produkowała do prohibicji. Po jej zakończeniu wielcy producenci powrócili na rynek, ale desperacko poszukiwali renomowanych marek, rodzina więc sprzedała markę. Po kilku zmianach właścicieli od 1993 r. whiskey J. W. Dant wytwarza Heaven Hill Distillery.

Pochodząca z Niemiec rodzina Beam mogłaby równie dobrze mieć korzenie szkockie, tak rozległy tworzyła klan i tak wielu jego członków pracowało przy produkcji whiskey. Istnieje wiele odmian bourbona Jim Beam, również gama whiskey tej marki jest bardzo szeroka, gorzelnia proponuje też gatunek czysto żytni z żółtą etykietą. Najbardziej znany i najczęściej eksportowany jest Jim Beam z białą etykietą. Jest to bourbon o zawartości 40% alkoholu, dojrzewany 4 lata. Bardzo łagodny, charakteryzuje się  - podobnie jak inne odmiany tej marki  - smakiem który długo pozostaje w ustach. Jego "okrągłość" jest między innymi wynikiem stosowania do fermentacji specjalnego rodzaju drożdży , który wnosi wiele miękkości , szczególnie przy stosowaniu techniki sour mash.

  Beam's Choice z zieloną etykietą, zwany "No. 8", dojrzewa rok  dłużej (ale mój ma 8 lat). Beam z etykietą czarną, o mocy handlowej 45%, leżakuje w beczkach co najmniej 8 lat. Producent woli mówić, że ten bourbon dojrzewa 101 miesięcy (prawie 8 i pół roku), co brzmi bardzo profesjonalnie, ale może być mylone z mocą 101 Proof (około 50% alkoholu). Aromat tego trunku jest bardzo rozwinięty.

Beam Global Spirits & Wine (od 2006 r.) jest również właścicielem także takich marek, jak: Old Crow, Old Grand-Dad, Old Taylor, Old Overholt Rye, Jacob's Well, Kessler, Calvert, Lord Calvert, Tangle Ridge, Maker's Mark.

Produkują również arcydzieło bourbon

Jim Beam Distiller's Masterpiece 18 y.o., finiszowo leżakowany w beczkach po koniaku

Poniższy tekst pochodzi z reklamy Kentucky Tawern z 1949 r.

Glenmore's Kentucky Tawern jest jedynym bourbonem "Bottled in Bond", który był zawsze produkowany przez tą sama rodzinę, w tej samej destylarni, przez trzy pokolenia ... zaś destylarnia Glenmore w Ovensboro wyprodukowała więcej bourbona z Kentucky niż inne destylarnie w tym stanie. To niezrównane doświadczenie zapewnia jednolitą znakomitą jakość. Z tej przyczyny inne bourbony "Bottled in Bond" nie dorównują w smaku Kentucky Tawern.

Bottled-in-Bond

Bottled in Bond - to termin, który wszedł w życie wraz z aktem prawnym (Bottled-in-Bond Act) w 1897 r. i oznacza gwarancję przechowywania destylatu, pochodzącego z jednego sezonu destylacyjnego danej gorzelni, przez okres co najmniej 4 lat, w magazynach pod kontrolą rządu. Po okresie maturacji trunek o zawartości alkoholu 50% (100 Proof) może być rozlany do butelek, a jego autentyczność zostaje urzędowo potwierdzona. Takie rozwiązanie legislacyjne wprowadzono pod naciskiem grupy producentów pod przewodnictwem płk. Edmunda H. Taylora, których dobre imię znacznie ucierpiało na skutek olbrzymiej podaży pseudowhiskey, notorycznie określanej jako straight, w praktyce jednak będącej młodym pośledniej jakości destylatem, zabarwianym herbatą, tytoniem, jodyną i Bóg wie czym jeszcze

(Jarosław Urban "Bourbon Vademecum" str. 10).

Artykuł z magazynu "Time" z 26 sierpnia 1935 r.

Kessler. Starzy prohibicjoniści jeszcze do dzisiaj wzdrygają się na myśl o Juliuszu Kesslerze. Kessler był szefem przedwojennej „Whisky Trust”, nie cieszącej się zbyt dobrą opinią. Ponadto, był on znany jako osoba, która sprzedała więcej whisky niż ktokolwiek inny. Julisz Kessler urodził się w Budapeszcie. Kiedy w 1870 roku w Leadville wybuchła gorączka srebra sprzedawał on w tym czasie whisky w Kolorado. Przy wykorzystaniu mułów przetransportował swój ładunek whisky przez wzgórza Denver aż do Leadville. Tam sprzedawał ją w detalu za 2 $ za trzy palce. Później, kiedy posiadał już swoją własną destylarnię, pobił konkurentów tym, że sprzedawał prosto do sieci detalicznych. Wysoki, promienny, elegancki i dobrze wyglądający sprzedawca zdołał „pokonać” blisko 40 000 amerykańskich dilerów likierów. To posunięcie zapewniło mu spektakularną przewagę (w domyśle rynkową) pozwalając na przejęcie wraz z zapasami „Distillers Securities Corp. – The Whisky Trust”. Pod okresem rządów Kesslera Whisky Trust przeżywał okres swego prosperity aż do czasów prohibicji, kiedy to sporządzano whisky m.in. z drożdży, octu i denaturatu. W 1921 roku w wieku 65 lat Kessler przeszedł na emeryturę wyjechał do Wiednia wraz z kilkoma milionami dolarów w kieszeni oraz 38 000 cygar. W przeciągu okresu, gdy Kessler sprzedawał likiery musiał spróbować wielu gatunków whisky. Podejrzewał, że wszystko to co skonsumował można zamknąć w przedziale 5 galonów. Aby przygotować się na czekającą go abstynencję, był zwykł kupować 10 000 cygar za  każdym razem gdy wyruszał do Hawany po melasę. Krótko po zniesieniu prohibicji Kessler wrócił na Manhattan z bullterierem Roxy aby celebrować swoje 80 urodziny. Nadal elegancki i radosny był widywany jak objada się golonkami wieprzowymi i kapustą kwaszoną, biega wzdłuż ulic w poszukiwaniu taksówki czy jak tańczy do 5 nad ranem w noc noworoczną.

 W zeszłym tygodniu Joseph E. Seagram & Sons wydał przyjęcie na cześć powstania Juliusz Kessler Distilling Co. Inc, będącej w całości filią Seagrama. Kessler Distilling Co. Inc, na którego czele stoi Juliusz Kessler uruchomi linię produkcyjną oraz będzie sprzedawał whisky Kessler (od sierpnia 1935 r.) tańszą niż ta znana pod marką

Seagram’s Crown.

Lord Calvert 4 y.o. •

American Blended Whiskey

Baltimore, Maryland, 43,4%

Canadian MacNaughton 4 y.o. •

Canadian Blended Whisky. 43,4%

McCormick Wisconsin Wild Life No. 370 •

Missouri Bourbon, 43%

Meadow Brook Rye 7 y.o. •

Straight Rye Whiskey, 43%

Michter's Pot Still •

Original Sour Mash Whiskey

Scheafferstown, Pennsylvania, 43%

Michter's Pot Still •

Original Sour Mash Whiskey

Scheafferstown, Pennsylvania, 43%

Mount Vernon •

Straight Rye Whiskey, 50%

Bottled in Bond

Made: Spring 1935 Bottled: Fall 1940

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

Napisane na kontretykiecie

"Lord Calvert is Custom-Blended in limited quantities ...the supreme achievement of Calvert's masters blenders. Neither time norexpense has been spared in the creation of this truly great whiskey. A whiskey of such distinction ... such matchless goodness, that we belive you'll agree -

Nothing Could Be Smoother."

"The Straight whiskies in this product

are four years or more old.

30% straight whiskies, 5% other whiskey, 18 years old;

65% grain neutral spirits.

20% straight whiskies, 4 years old;

10% straight whiskies, 10 years old;

5% other whiskey, 18 years old."

Buteleczka została zakupiona na ebay.

Buteleczka jest wytworem Destylarni  McCormick, ulokowanej     w historycznym mieście Weston w stanie Missouri. Gorzelnia ta jest obecnie najstarszą (po odebraniu tego tytułu Destylarni Michter's w 1997 r.) , działającą od założenia w 1856 r., destylarnią w Stanach Zjednoczonych, dodatkowo wciąż mieści się w tym samym miejscu. Gorzelnia zaprzestała produkcji w 1981 r., została jednak ponownie otwarta w grudniu 2005 r.

Nie wiem jaki konkretnie bourbon zawierała moja buteleczka (który wyparował), nie mogła to być jednak 100% Straight Platte Velley Corn Whiskey, którą destylarnia produkowała i rozlewała do kamionkowych dzbanków. Na etykietkach Lot No. 40, Pike Creek i G&W jest informacja, że McCormick jest ich importerem. Obecnie Gorzelnie nie destyluje bourbonów, ale kilka butelkuje.

Michter's Pot Still Whiskey zajmuje kultową pozycję wśród miłośników i kolekcjonerów amerykańskich whiskey. Otóż sama marka  pojawia się na rynku, chyba w 1942 r., ale można powiedzieć, że historia Gorzelni zaczyna się dużo wcześniej. Pierwsze ślady destylacji w okolicach Scheafferstown znajdujemy w 1753 r. (Kentucky nie była jeszcze zasiedlona, a Jack Daniels urodził się niespełna 100 lat później), kiedy to John Shenk (szwajcarski mennonita) wybudował "home-farm distillery". W 1776 buduje on pierwszą komercyjną Gorzelnię Whisky co czyni ją jedną ze starszych, jeżeli nie najstarszą gorzelnią w USA. W 1850 r. Gorzelnię nabywa Abraham S. Bomberger (niemiecki mennonita). Reasumując przez cały wiek XIX gorzelnia pracowała na pełnych obrotach, jednakże szlachetny eksperyment pod nazwą prohibicja wprowadził ją od 1919 r. (w Pensylwanii prohibicję wprowadzono wcześniej) w długi okres hibernacji. Jak podaję źródła rodziny Bomberger, w dzień przed wprowadzeniem prohibicji przed gorzelnią ustawiła się kolejka samochodów, koni i furmanek długa na dwie i pół mili. Niedługo po zakończeniu prohibicji rodzina Bomberger sprzedała gorzelnie i jak dotąd w opowieści brak problemów :) W tym momencie pojawia się w końcu marka Michter's lecz kto ją destylował to zagadka trudna do rozwiązania jak ta - kto wynalazł baseball? Problem w tym, że na buteleczce jest napisane "Decanted and bottled by Michter's Jug House. Scheafferstown" ("Rozlewana i butelkowana"), nie ma nic o destylacji. Nie będę tego opisywał szerzej z uwagi na brak miejsca (już dodałem plakat) postaram się przedstawić dalszą historię gorzelni. Otóż w końcu 1933 r. przedsiębiorstwo "Pennco" odkupiło Gorzelnię, którą w 1976 roku wpisano na listę Narodowych Miejsc Historycznych nadając jej tytuł najstarszej, stale działającej amerykańskiej gorzelni (odwołano to w 1997 r.). Ceramiczne miniaturki pochodzę (tak sądzę) z tego okresu, kiedy to były sprzedawane turystom odwiedzającym gorzelnię właśnie w Michter's Jug House. Pennco sprzedaje Destylarnię w 1978 r. ludziom, którzy nazwali ją Michter's. W  tym też okresie zaczęto produkować Michter's w szklanej butelce (także miniaturka). Destylarnia Michter's w Scheaferstown została zamknięta w 1988 r. z powodu problemów finansowych. Adolf Hirsch, zakupił w 1990 roku destylat pochodzący z 1974 r. i zaproponował go rynkowi pod nazwą A.H. Hirsch w wersji 16- i 20- letniej. Tymczasem w 1996 r. sąd wydał decyzję nakazującą zniszczenie pozostałych destylatów leżakujących w magazynach gorzelni. Nie do wiary, a jednak. Oczywiście, lokalnym mieszkańcom udało się kilkakrotnie włamać do magazynów i "ocalić" śladowe ilości ostatniej whiskey (Michter's nigdy nie używał określenia "bourbon") z Pensylwanii. W połowie lat 90-tych sprzedano ostatnią cenną rzecz powiązaną z Michter's - sama markę. Obecnie produkowany w 4 wersjach Michter's "decanted and bottled by Chatham Imports", ma podobnie jak wiele innych historycznych marek jedynie nazwą związaną z whiskey, którą kiedyś była Michter's.

Reklama z 1897 r.

Old Charter to marka produkowana do

1999 r. przez Bernheim Distillery w Louisville, obecnie w ofercie Buffalo Trace. Bourbon ten oferowany jest w czterech wersjach wiekowych, 8-, 10-, 12- i 13-letniej.

Old Fitzgerald BiB •

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, Wheated, 50%

Old Fitzgerald BiB •

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, Wheated, 50%

Old Fitzgerald Prime 7 y.o.

Kentucky Straight

Bourbon, Wheated 43,4%

Old Fitzgerald BiB

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, Wheated, 50%

Kentucky Straight

Bourbon Whisky, 43%

Old Grand-Dad

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

Old Grand-Dad •

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

Old Grand-Dad "114 Proof" •

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 57%

Old Rex Fox 8 y.o.

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

Old Taylor 4 y.o. •

Kentucky Straight

Bourbon Whiskey, 43%

A Blend of Straight Rye Whiskies,

Baltimore, Maryland, 45%

Premium American

Blended Whiskey, 40%

Patron tej marki, John E. Fitzgerald, był jedynie pośrednio związany z destylacją. Pracował on jako poborca podatkowy, kontrolujący dostęp do magazynów w Old Judge Distilling Company w Frankfort, należącej do Charlesa Herbsta. Od czasu do czasu Pan Fitgerald jak wielu innych w jego zawodzie kosztował różnych whiskey z magazynu lecz zawsze wybierał najlepsze trunki - jak to się mówi "miał nosa". Z czasem Herbst i jego pracownicy zaczęli najlepsze beczki z whiskey nazywać po prostu "a Fitzgerald". Tak więc, gdy Herbst szukał nazwy dla swojej nowej marki znakomitego bourbona nazwa "Fitgerald" wydawała się oczywistym wyborem. Oczywiście w reklamach wykreowano destylatora Johna E. Fitzgeralda, który produkował jedynie najlepsze bourbony, które sprzedawał liniom kolejowym, liniom parowców oraz najlepszym prywatnym klubom sprzedającym jedynie najlepsze whisky.  Przed nastaniem prohibicji Old Fitzgerald był już znaczącą marką. Podczas prohibicji Herbst robił jakieś interesy z Julianem "Pappy" Van Winkle, któremu zaoferował zakup marki. Transakcję zawarto. Po zakończeniu prohibicji nowa firma "Pappy" Van Winkle Stitzel-Weller zaczęła produkować i dystrybuować Old Fitgerald Whiskey, która z czasem stała się główną marką i dalej kontynuowali opowieść o Johnie Fitzgeraldzie i jego znakomitym bourbonie dla linii kolejowych :). "Pappy" może nawet w to wierzył.   Obecnie marka należy do Heaven Hill Distillery, która odkupiła ją od UDV/Diageo w 1999 r. wraz z gorzelnią Bernheim w Louisville, w której Old Fitzgerald był wówczas produkowany.

3 pierwsze bourbony z mojej buteleczki został wydestylowane, starzone i butelkowane w Stitzel-Weller Distillery w Louiswille, zamkniętej w 1992 r., o której więcej napisałem przy okazji bourbona Cabin Still. 

Według właściciela spółki, Browna-Formana, ten produkowany w Louisville bourbon był jednym z pierwszych rozlewanych fabrycznie do lakowanych butelek. W ten sposób twórca pomysłu, George Garvin Brown, chciał zapobiec przypadkom rozcieńczania czy fałszowania przez barmanów trunku dostarczanego według ówczesnego zwyczaju w beczkach. Od roku 1870 bourbon sprzedawany był pod nazwą Old Forrester, a imię swe zawdzięcza generałowi Nathanowi Bedfordowi Forrestowi, jednemu z bohaterów wojny secesyjnej (z czasem z nazwy zniknie jedno "r" do dziś jednak firma stosuje pisownię "whisky" na wzór szkocki). Na butelce wciąż figuruje reprodukcja odręcznie napisanego przez Georga Garvina Browna certyfikatu, w którym gwarantuje on wysoką jakość swojego bourbona. W 1890 r. zostaje zarejestrowana Brown-Forman Company (po dołączeniu Georga Formana). W latach 1923-1979 bourbon Old Forester produkowany był w gorzelni Old Forester Distillery obecnie zaś w tej samej gorzelni co Early Times.

Dziś firmą kierują jego prawnukowie G.G. Browna, są oni także właścicielami marek: Jack Daniel's, Early Times i Southern Comfort.

To jeden z bourbonów klasy standard Jim Beam Brands - największego obecnie producenta bourbona. Doskonałej jakości kukurydza, rasa drożdży wyhodowanych jeszcze przed prohibicją i niezawodne know-how w zakresie starzenia trunku dają w efekcie bourbon wysokiej jakości, mocny a jednocześnie łagodny owocowy.

Marka powstała w 1882 r. ale obecna gorzelnia, najbardziej uprzemysłowiona ze wszystkich znajduje się we Frankfort, pochodzi z 1901 r. Jego nazwa nawiązuje do Basila Heydena, jednego z bardziej znanych dawnych destylatorów Kentucky. Old Grand Dad (pod tym imieniem znany był przyjaciołom Basil Hayden) urodził się w Maryland, gdzie nauczył się destylować whiskey z żyta. Po przeniesieniu się około 1796 roku do Kentucky stworzył własną recepturę bourbona. W efekcie powstał trunek z dość dużą, w porównaniu z innymi przedstawicielami gatunku, zawartością żyta, o delikatnej i gładkiej palecie aromatyczno-smakowej.

Występuje on w kilku wersjach, różniących się zawartością alkoholu. Na rynku można też spotkać Old Grand-Dad Bottled in Bond, co oznacza, że whiskey ta posiada gwarancję pochodzenia z jednego sezonu destylacyjnego danej gorzelni i leżakowania przez minimum 4 lata pod kontrolą rządu. Od 1987 r. marka należy do JBB, który przejął ją od National Distillers.

Pierwsza pochodzi z wymiany ze Sławkiem, ponieważ ma trochę przekrzywioną etykietkę, a pojawiła się możliwość, więc pojawiła się druga. 

Old Grand-Dad114 is made from a unique recipe that uses more of the costly small grains which create a distinctive flavor and body. This fine bourbon is bottled at 114 proof, to preserve every drop of that unique character.

Bourbon z mojej buteleczki produkowano do do 1972 w Old Taylor Distillery w Frankfort, Nosi on imię twórcy, pułkownika Edmunda Haynesa Taylora (1830-1922), spokrewnionego z dwoma prezydentami USA. Jemu to także w dużej mierze zawdzięczamy wprowadzenie w życie ustawy Bottled-in-Bond Act w 1897 r.

Bourbon powstawał w niezwykłej gorzelni (własność National Distillers), która ze swoimi basztami i wieżami przypomina średniowieczny zamek i świetnie nadawałaby się na muzeum bourbona. Przy swojej lekkiej strukturze, bourbon Old Taylor cieszy nasze powonienie bogatym, subtelnym aromatem. Obecnym właścicielem marki jest Jim Beam Brands.

Napisane na kontretykiecie

"Paul Jones is all whiskey but it's not just one straight whiskey  Each of the several straight whiskies that goes into Poul Jones is selected for some special virtue - for bouquet, for body, for smoothness,

for flavor. By blending these several straight whiskies,

we got in Paul Jones ONE whiskey that combinesthe virtues of all."

Paul Jones, były żołnierz armii konfederackiej, rozpoczął działalność destylacyjną lub handel whiskey w Georgii po zakończeniu wojny secesyjnej. Sama marka Paul Jones powstała w 1880 r.  Jednakże Georgia jako jeden z pierwszych stanów (1886 rok) wprowadził prohibicję i Jones przeniósł się wówczas do Kentucky, a w dwa lata później odkupił od rodziny Rose markę Four Roses. Jej produkcję przeniósł do Tennessee, gdzie rozwijał ją z pewnym powodzeniem do roku 1902, kiedy w wyniku połączenia licznych gorzelni powstała spółka Frankfort Distillers. \Wnuk Paula, Lawrence Jones, został dyrektorem spółki i kierował nią nawet w okresie prohibicji, dostając pozwolenie na produkcję spirytusu "do celów medycznych". W roku 1910 zbudowano we Frankfort następną gorzelnię, w dość zaskakującym w stanie Kentucky, hiszpańskim stylu.  W roku 1943 spółkę zakupiła kanadyjska grupa Seagram.

Napisane na etykietce

"This whiskey is unique in character,

created by our master whiskey crafts-

men and seasoned in fine old wooden

casks to the peak of natural smooth-

ness. Then, a special process removes

all traces of heaviness and harshness.

Barton's QT  . . .  it  is  truly  the

"Quiet Taste" in whiskey."

Podobno po wprowadzeniu tej whiskey na rynek Barton's przeprowadził akcję "satysfakcja gwarantowana albo zwrot pieniędzy."

Light Whiskey

Rebel Yell 6 y.o.

Straight Bourbon

Whiskey, Wheated, 45%

Canadian O.F.C. 6 y.o. •

Canadian Blended Whisky, 43,4%

Canadian O.F.C. 6 y.o. •

Canadian Blended Whisky, 43,4%

Canadian Schenley O.F.C. 8 y.o. •

Canadian Blended Whisky, 43,4%

American Blended Whiskey, 40%

Seagram's 7 Crown •

American Blended Whiskey, 43%

Seagram's 7 Crown

American Blended Whiskey, 43%

30 ml Italy import

Seagram's V.O. 6 y.o. •

Canadian Blended Whisky, 43,4%

Seagram's V.O. 6 y.o. •

Canadian Blended Whisky, 43,4%

Wright's Sherbrook 7 y.o. •

Maryland Straight

Rye Whiskey, 43%

William Weller i jego bracia byli nie tylko gorzelnikami w Louisville, ale także zagorzałymi południowcami. Podczas wojny secesyjnej wstąpili w szeregi armii Konfederacji, oficjalnie przystając do Rebeliantów. Po przegranej wrócili do swego dawnego zajęcia. Ich bourbon odznaczał się tym, że żyto zastąpiono niewielką ilością ozimej pszenicy. Rebel Yell (okrzyk rebelii) był początkowo marką mało rozpowszechnioną, znaną jedynie w rodzinie i wśród przyjaciół. Po zniesieniu prohibicji potomkowie braci Weller przystąpili do spółki z gorzelnią Stitzel. Dystrybucja Rebel Yell powoli się rozwijała, ale przez długi czas ograniczona była tylko do południowych stanów, które tworzyły Konfederację. Dopiero w latach osiemdziesiątych rozszerzyła się na cały kraj, gdy przemieszczający się mieszkańcy południa zaczęli poszukiwać Rebel Yell w nowych miejscach zamieszkania. Łagodny, o zaokrąglonym smaku Rebel Yell jest starzony w dębowych beczkach co najmniej 6 lat. Marka była własnością United Distillers a obecnie jest własnością Korporacji Luxco. Do 1994 r. produkowany w gorzelni Stitzel Weller,

a potem w gorzelni Bernheim.

Usytuowanie gorzelni nad rzeką Św. Wawrzyńca w 1945 r., dokładnie na wprost amerykańskiego brzegu, jasno wskazuje na pochodzenie kanadyjskiej firmy Schenley. Rzeczywiście była to początkowo filia spółki amerykańskiej o tej samej nazwie, mająca siedzibę w Louisville w stanie Kentucky. Filia ta znacznie ograniczyła swoją działalność w sektorze spirytusowym. Założony w 1948 r. Schenley kanadyjski uniezależnił się finansowo od Stanów Zjednoczonych w roku 1981, a dziesięć lat później wykupiony został przez United Distillers Canada. Gorzelnia w Valleyfield, Quebeck, jest jedyną w Kanadzie gdzie mówi się po francusku oraz jedyną należącą do grupy UDC, jest dziś drugim pod względem wielkości produkcji zakładem spirytusowym w Kanadzie. Posiada on trzynaście piwnic leżakowych i przerabia 34 000 ton zbóż rocznie.

Schenley OFC 8 y.o.

Wytwarzana w klasycznym kanadyjskim stylu czołowa marka firmy, Schenley OFC ("Orginal Fine Canadian"), to dojrzewający 8 lat blend w którym łatwo wyczuć cierpki smak destylatów żytnich. Posiada lekki złotawy kolor, przyjemny słodki bukiet z przenikającymi się nutami zbóż i wanilii. Ukazał się on na rynku w roku 1955 i od tej pory zdobył wiele złotych medali i prestiżowych nagród np. na konkursach Monde Sélections zdobyła łącznie 19 złotych medali w kategorii best-testing whisky ("najlepszej whisky pod względem smaku"). Nie jest to jedyny wyrób, którym może pochwalić się producent, i wydaje się wręcz zdumiewające, jak wiele różnorodnych whisky można wytworzyć w jednej destylarni. Szczególną cechą Schenley, mimo młodości firmy, jest przeznaczenie do sprzedaży whisky znacznie starszych, niż robią to konkurenci.

Schenley Reserve

Dark gold with a copper cast. Medium-bodied. Notes of caramel, citrus, cedar. Soft texture. Quite aromatic, showing pretty wood and spice elements over a moderate dose of fruit. An easy sipper or mixer.

Amerykańska whiskey mieszana z prawie 50 różnych gotowych destylatów oraz najdelikatniejszego alkoholu zbożowego, bez specyfikacji wieku na etykiecie, choć wiadomo, że wszystkie whiskey użyte do zestawu leżakowały co najmniej 4 lata, część w nowych opalanych beczkach, zaś część w używanych lecz również opalanych. Powstała ona podobno przy tworzeniu 7 próbki , przygotowywanych do ostatecznego wyboru, mieszanek destylatów. Było to jakby ukoronowanie poprzednich prób. Jest najbardziej znaną whiskey amerykańską. Roczna sprzedaż - ok. 3,3 mln. 9-litrowych kartonów (1. miejsce i blisko 45% wszystkich amerykańskich blended whiskey sprzedawanych na świecie). Jest to również marka alkoholu z największą dotychczasowa sprzedażą w USA wśród wszystkich alkoholi. Od jej powstania w 1934 r. Seagram's 7 Crown zostało sprzedanych 370 mln. skrzynek co daje niebotyczną ilość 4,440 mln. butelek.  Whiskey ta sama w sobie w bezpośrednim użyciu nie jest może najwyższym osiągnięciem sztuki gorzelniczej, jednakże podobno jest świetna w koktajlach. Bardzo znanym drinkiem jest 7 & 7 tzn. 7 Crown i 7up. Produkowana w San Francisco. Obecnym właścicielem marki jest Diageo.

Miniaturki te pochodzą z Bourbonowej wymiany z Babcisem, mam nadzieję,

że nie ostatniej.

Seagramowie, rodzina pochodzenia brytyjskiego, budując pod Toronto młyn, a potem małą destylarnię, nie mogła przypuszczać, że od ich nazwiska przyjmie nazwę firma, będąca sto lat później największą na świecie grupą zajmującą się produkcją i obrotem spirytualiami. rzeczywiście rodzina Seagram niewiele się do tego przyczyniła, autorem sukcesu jest jeden człowiek, Samuel Bronfman. Podwaliny pod późniejsze imperium położył Joseph Emm Seagram, budując w Kanadzie swoją pierwszą destylarnię whisky w Waterloo (Ontario). Seagramowie wytwarzali whisky żytnią, na tyle cenioną, że zostali największym w kraju producentem tego typu alkoholu. W 1920 r. właścicielem gorzelni Seagrama został szkocki koncern DCL (późniejsze United Distillers), która pragnie w ten sposób zainstalować się na rynku Ameryki Północnej. Następnie DCL łączy interesy z firmą Bronfman. Bronfmanowie, rodzina żydowskich emigrantów z Baserabii, zajmuje się początkowo produkcją wódek gatunkowych, po czym przenoszą oni swoje zainteresowanie na whisky, budując destylarnię w Salle pod Montrealem. Prohibicja powoduje zmianę stanowiska szkockiego kierownictwa DCL, które woli wycofać się z rynku amerykańskiego, niż prowadzić nielegalne interesy. Innego zdania jest Samuel Bronfman, który odkupuje udziały DCL w firmie Seagram. Zaopatrując okrężną drogą (przez Hawanę lub Nową Funlandię) przemytników, zaczyna od 1928 roku gromadzić wielkie zapasy dojrzewających destylatów zbożowych, przekonany, że prohibicja nie będzie trwała wieczni. Oczywiście ma rację i w roku 1933 dystansuje wszystkich; może zalać rynek amerykański, który nie ma już zapasów, podczas gdy Szkoci nie są jeszcze gotowi. Pod zarządem Samuela firma szybko stała się jednym z największych koncernów alkoholowych i największym producentem whisky kanadyjskiej. Samuel Bronfman był nie tylko błyskotliwym człowiekiem interesu, pasjonował się też samą whisky, a szczególnie techniką mieszania i komponowania nowych gatunków. Zasłynął on powiedzeniem, że destylacja jest wiedzą, a kupażowanie sztuką. Samuel Bronfman zmarł w 1971 r. Pozostawił największe imperium alkoholowe świata, z przedstawicielstwami na całej kuli ziemskiej, produkujące właściwie wszystkie rodzaje trunków. Wiosną 2001 r. Seagram zakończył swoją historię jako producent napojów alkoholowych. O przejęcie spuścizny walczyły ze sobą UDV/Diageo, Pernod Ricard, Brown-Forman i Bacardi Martini. Wartość kontraktu wynosiła 8,15 mld dolarów w gotówce, a zwycięzcami zostali Diageo (61% aktywów) i Pernod Ricard (39%). Wiemy, że Pernod Ricard przejął wszystkie szkockie gorzelnie Seagrama, jak również markę Chivas Regal, Diageo przypadły w udziale m.in. Crown Royal, Seagram;s V.O. oraz Seven Crown.

Seagram's V.O. ("Version Orginal") został stworzony w 1911 r. przez Josepha E. Seagrama dla uczczenia ślubu jego syna Thomasa.  Jest to sześcioletnia, kanadyjska whisky mieszana o złotej barwie z bursztynowymi refelksami. Wytrawna w smaku, lekka w budowie, o tonach brzoskwiń, karmelu, masła i brązowych przypraw w tle. Delikatne aromaty owoców i przypraw. Blend ten zestawiony jest z ponad stu różnych destylatów. Złoto-czarną tasiemkę owiniętą wokół szyjki (moja wersja jej nie ma) wprowadził podobno, dowcipny i dość swobodnie żyjący Joseph E. Seagram. Miał on stajnię koni wyścigowych, które biegały w tych barwach na londyńskim torze.

Przeczytałem w MBC, że kanadyjskie banderole z datami oznaczały datę destylacji, tak więc do daty należy dodać wiek trunku. Równanie wygląda - 1931 r. + 6 y.o. = 1937 r. - data wydania miniaturki. Reklama pochodzi z 1938 r. więc teoria wydaje się prawdziwa.